بررسی یک ساله احیا نوزاد در اتاق زایمان بیمارستان مهدیه تهران

سابقه و هدف: شناسایی زایمانهای پرخطر و انجام احیا در بدو تولد می‌تواند باعث پیشگیری از آسفیکسی گردد. مطالعه حاضر به منظور بررسی موارد نیازمند احیا و شناسایی عوامل خطر قبل و حین زایمان برای نیاز به احیا در بدو تولد در بیمارستان مهدیه انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی به مدت یک سال انجام شد و عوامل خطر احیای نوزادان، مراحل احیا و پیش‌آگهی کوتاه مدت (بهبودی یا فوت) استخراج شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 18 آنالیز شد. یافته‌ها: 4629 نوزاد (2244 دختر، 2385 پسر) با وزن تولد 667±2984 گرم و سن حاملگی 6/2±4/37 هفته مورد بررسی قرار گرفتند. از میان این نوزادان، 7/23% پره‌ترم، 6/18% دارای وزن تولد کم، و 3/4% دارای وزن تولد خیلی کم بودند. 3/2% نوزادان در اتاق زایمان نیازمند احیا پایه و پیشرفته بودند. 65/0% نیاز به انتوباسیون داخل تراشه، 3/0% نیاز به فشردن قفسه سینه و 2/0% نیاز به تجویز دارو داشتند. از بین عوامل خطر، وزن کم تولد، مایع آمینوتیک آغشته به مکونیوم و کوریوآمینونیت، فاکتورهای شاخص از نظر پیش‌بینی نیاز به احیا در اتاق زایمان بودند. میزان مورتالیته 10 در هزار تولد زنده بود و آسفیکسی با 4/23% یکی از مهمترین علل مرگ نوزادان بود. میزان بروز آسفیکسی در گروهی از نوزادان که احیا نشدند 3/0%، در گروه احیا پایه 7/24% و درگروه احیاء پیشرفته 50% بود. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که وزن کم تولد، مایع آمینوتیک آغشته به مکونیوم و کوریوآمینونیت شاخص‌ترین عوامل خطر مرتبط با نیاز به احیا در اتاق زایمان باشند.